Bayburt Postası - 2019 yılında görevi başında geçirdiği kaza sonucu hayatını kaybeden Abdulkadir Nişancı'nın dayısı da olan Kürşad Yazıcı, 'Kadir'e Ağıt' başlıklı şiiriyle kendisine olan özlemini dile getirdi.
Bugün kabri başındaki 6. yıl anma programında şiirini paylaşan Kürşad Yazıcı, yeğeni olan Abdulkadir Nişancı'yı çok özlediğini ve her zaman iyi anılarıyla hafızasında yer aldığını söyledi.
Kürşad Yazıcı tarafından kaleme alınan şiiri şöyle:
"KADİR’E AĞIT
Bir mayıs ayıydı, dağlara çıktın
Karlara tırmanıp vadiye baktın
Gizlendin göllere, yürekler yaktın
Yolunu bekleyen canların ağlar
Keşke açılsaydı, Çaykara yolu
Kırıldı annenin kanadı, kolu
Sineler köz oldu, gözler yaş dolu
Evladın, sülalen, karalar bağlar
Daha kırk bir idin, civan yaşın ne?
Yaylalar yeşerdi, hâlâ kışın ne?
Buzlu göllerde saklanan başın ne?
Siz söyleyin, göz göz ağlayan dağlar!
Fotoğraf çekerken sırtüstü düştün
Kalmadı kemerin, kalmadı üstün
Nerdesin civanım, gel neden küstün?
Sana mı örüldü, ecelden ağlar
Bayramlar, törenler sana görevdi
Hangi kız saçına gönlünü verdi?
Kalmadı dünyanın geçimi, derdi
Şimdi ıssız dere kıvrılır, çağlar
Oruçluyken soğuk suyla yıkandın
Yeter evladına, mazluma yandın
Bulamadı dalgıç, var mı kanadın?
Seni hâlâ yüreğime kim bağlar?
Vali, jandarmamız düştü dağlara
Bu kederim, nasıl sığar satıra
Tevazu, sessizliğin kaldı hatıra
Tipi yapar Soğanlı’da, kar yağar
Seni aradılar nice bentlerde
Dualar edildi evlerde, seherde
İki can şehitti, kaldık kederde
Güneş bize ne zaman doğar?
On dört gün yıkandın soğuk hamamda
Sırtında yok idi kazak, kaban da
Metanet var idi abin, babanda
Gözyaşım, hüznünle su olur çağlar
Bulundu ilk ayakkabı, kameran
Sanki dünyamız çöktü, oldu viran
Kadir kucağımda, ağladım o an
Bunca acı, hangi mezara sığar?
Cenazende cami, konak dolmuştu
Gökler kararmış, mevsim solmuştu
Helalliğin, pek yürekten olmuştu
Kefenine bel kemeri kim bağlar?
Ben ölmedim, işte geldim demiştin
Bir anda erdin, bir anda piştin
İftar şerbetini ne erken içtin!
Şimdi bulutları, acep kim sağar
Kürşad YAZICI"
