Yazınızı okudum ve o özlemleri bende sizlerle paylaşıyorum, bende 1971 yılında Bayburttan ayrıldım. Ama sizin gibi o 21 şubatı görmek istiyorum ama mümkün olmadı çok üzgünüm ama bir gün ölmez sağ kalırsam göreceğim. Sevgiylem kal hemşerim. E-maili yazarsan yazışalım
Anlattığınız yıllarda Bayburtluların kurduğu mehter takımını da ilave edersek gerçekten bu günkü kutlamalarla mukayesenin kabil olmadığını görürüz.
sayın salih cengiz kurtuluş gününde ve gecesinde olması gerekenler konusu tartışılır, illa sizin çocukluğunuzda gördükleriniz mi olmalı ki beğenesiniz? Ayrıca kendisine türk müzik piyasasında bir karizma oluşturan ve tamamen gecenin havasına uygun parçalar seslendiren ve salondanda yeterli enerji ve desteği alan UĞUR IŞILAK'a 3. sınıf bir sanatçı demenizi de kınıyorum. oysa sanatçıyı en iyi sanatçı anlamalıydı. sanatçı ideolojiye teslim olmamalıydı. yinede bayburta geldiğin için teşekkürler. yine bekleriz.
Değerli büyüğüm, değerli hemşerim, yazdıklarınızı büyük bir duygu yoğunluğu ve hüzünle okudum. Ben İhsan Cerhal'in kızıyım. Babamı 1997'de Ankara'da bir trafik kazasında yitirdik. Seneler sonra onun böyle özlemle hatırlanması beni nasıl gururlandırdı nasıl duygulandırdı anlatamam. İnanın o güzel 21 Şubatları hiç unutmadık. Yıllardır Ankaradayım. Memleketimi ordan ayrıldığımdan beri göremedim. Bir türlü kısmet olmadı. Bir gün hasret gidermek için geleceğim inşallah. Sizin gibi değerlerimiz yaşadıkça memleketimizin bütün güzellikleri de yaşamaya devam edecek diye düşünüyorum. Sevgiler.
Salih kardeşimin uğradığı hayal kırıklığını hepimiz yaşıyoruz fakat sanatçı kimliği sanatçı hassasiyeti onu daha bir alıngan yapmış ve yüzde yüz haklıdırda.Bayburttan çıkalı çok uzun yıllar olmasına rağmen hala adını duyduğumuzda pür dikkat bakıp bir tanıdık sima bir tanıdık ses ararız bu bizim sıradan memleket hasreti değil Bayburt hasreti dir.Varmak istediğim konu şu değerli hemşerilerim.Salih kardeşimin dikkatini çeken bu değişiklik bizim gibi eskileri Bayburtta yaşayıp uzun yıllar uzakta kaldıktan sonra dönüp aynı şeyleri görme hasretidir bence.Ama unutulan şu galiba Bayburtta artık Osman Okutmuş ,Şinasi Çakır,Kenan Abdullahoğlu,Haluk Çakırca,Cemalettin Kumbasar,Vedat Pamukçu,Halis Sarıdoğan vs ,vs daha ismini sayabileceğim onlarca kişi yok artık .Yenileri yetişirmi...hiç umudum yok
Sayın ressam kardeşimiz Salih bey, bu güzel "geçmiş zaman olur ki, hayali cihan değer" özdeyişini gerçekten realize eden yazısı ile küllenen ve nisyan ile malül zihnimize tekrar o eski memleket ve kültürel hayatımızı bizlere bu nefis yazısı ile hatırlattı.
İzin verirse; o kurtuluş gecelerine renk katan bir değerimizi de ben yazayım rahmetli Cemalettin Kumbasar, o da o gün ve gecelerin bir nazenin figürü idi. (Gerçi Köksal Ciyaval ve çetesi diye yazmış, haklı da çünkü Cemo o zaman o çetenin (!) başrol oyuncusu idi)
Yüreğine fırçana ve kalemine sağlık ressamım, hacı salihim; ömreeen bereket.
Esen kalın..