Acı gerçek!

Acı gerçeğin denklemini çözdüm! Sözünü kesip, birden söyleyince “gerçek budur ve acıdır” diye, işte acı gerçek tam olarak bu ya; başını ilk önce -farkında olmadan- o salladı “doğrudur” diye…

Bundan sonra sayfalarca yazsan da fark etmeyecek… Çünkü bu öyle bir acı denklem ki, o kadar söylentiyle bunca yol aldığımız halde; kendini hâlâ cümlenin dışında ve yolun başında sanıyor!