Bayburt Postası - Bayburt'ta yaşayan görme engelli Sakine Eryılmaz, 18 yıl önce evlendiği bedensel engelli eşinin tüm bakımını tek başına yürütüyor.
Eşi Nafiz Eryılmaz (63) ile Esentepe Mahallesi'nde ikamet eden 65 yaşındaki Sakine Eryılmaz, 19 yaşındayken bir gençle nişanlandığını, düğüne kadar çeyizini tamamlayabilmek için gece gündüz el işi yaptığını anlatarak, "Bir akşam gözlerim karardı ve göremedim. Babam beni çeşitli illerdeki hastanelere götürdü, tedavi ettirmeye çalıştı. Erzurum'da gittiğimiz doktor, göz kanallarımın zayıf olduğunu, aşırı zorlanınca kanama yaptığını söyledi" dedi.
Birçok ildeki hastanelerde şifa aradığını ancak bulamadığını dile getiren Eryılmaz, "En son ablamla Ankara'ya gittik, 10 gün hastanede yattım. Doktor iğne tedavisi uyguladı. Bu şekilde üç ay tedavi gördüm. Tedavinin ardından sağ gözüm biraz görmeye başladı. Yakını görebiliyordum. Babam köye gelmemi istedi, geri döndüm. Tekrar doktora gitmeyince sağ gözümdeki o görme de kayboldu" diye konuştu.
Gözlerinin görmemesi nedeniyle nişanlısının ailesinin evlenmelerine karşı çıktığını dile getiren Eryılmaz, "Düğünüm olacak diye hayal kuruyordum. Gözlerimin görmemesi, bir yandan nişanımın bozulması nedeniyle çok üzüldüm, yıkıldım. Ne yapayım, 'kaderim böyleymiş' dedim, sabrettim" ifadesini kullandı.
Eryılmaz, eşi Nafiz Eryılmaz ile 18 yıl önce tanışarak kendi isteğiyle evlendiğini belirterek, "Evlenmeye karar verdiğimde engelli biriyle olsun istedim. Çünkü benim gözlerim görmüyor, o da engelli olursa birbirimizin halinden anlarız diye düşündüm. Komşularımızın aracılığıyla doğuştan fiziksel engelli eşimle tanışarak evlendik. İkimizin de engelli maaşı var, onunla geçiniyoruz. İkimiz de çok mutluyuz" diye konuştu.
Evinin bütün işlerini hiç kimseye muhtaç olmadan yaptığını kaydeden Eryılmaz, şunları söyledi:
"Yıllarca hem eşimi yatakta baktım hem de ev işlerini yaptım. Yaşlılığım dolayısıyla zorlanıyorum ama olsun. Eşimin engelli olduğunu, yürüyemediğini biliyordum ancak ellerini de kullanamadığını bilmiyordum. Onun da her işini ben yapıyorum. Elbiselerini ben giydiriyorum. Lavaboya dahi ben götürüyorum. Gözlüklerini silip takıyorum, takma dişleri var onları yıkayıp yine çenesine takıyorum. Eşim bir bardak su dahi alıp içemez. Her işini, üşenmeden yaparım. Mutluyum, severek yapıyorum, Allah rızası için, eşim diyerek yapıyorum."
"Tek isteğim bir kez de olsa eşimin yüzünü görmek"
Eryılmaz, hayatta tek isteğinin bir kez de olsa eşinin yüzünü görmek olduğunu belirterek, "Bazen yapamadığım işler için başkalarına muhtaç kalınca 'keşke sadece bir gözüm görseydi de kimseyi rahatsız etmeseydim' diye düşünüyorum" dedi.
Sakine Eryılmaz, 46 yıldır karanlık içinde yaşamanın kolay olmadığını kaydederek, "Yüce Rabbim sabır verdi de duruyorum. Hiç değilse akıl sağlığım yerinde, elim ayağım tutuyor, buna da şükür" diyerek sözlerini tamamladı. AA
Eşi Nafiz Eryılmaz (63) ile Esentepe Mahallesi'nde ikamet eden 65 yaşındaki Sakine Eryılmaz, 19 yaşındayken bir gençle nişanlandığını, düğüne kadar çeyizini tamamlayabilmek için gece gündüz el işi yaptığını anlatarak, "Bir akşam gözlerim karardı ve göremedim. Babam beni çeşitli illerdeki hastanelere götürdü, tedavi ettirmeye çalıştı. Erzurum'da gittiğimiz doktor, göz kanallarımın zayıf olduğunu, aşırı zorlanınca kanama yaptığını söyledi" dedi.
Birçok ildeki hastanelerde şifa aradığını ancak bulamadığını dile getiren Eryılmaz, "En son ablamla Ankara'ya gittik, 10 gün hastanede yattım. Doktor iğne tedavisi uyguladı. Bu şekilde üç ay tedavi gördüm. Tedavinin ardından sağ gözüm biraz görmeye başladı. Yakını görebiliyordum. Babam köye gelmemi istedi, geri döndüm. Tekrar doktora gitmeyince sağ gözümdeki o görme de kayboldu" diye konuştu.
Gözlerinin görmemesi nedeniyle nişanlısının ailesinin evlenmelerine karşı çıktığını dile getiren Eryılmaz, "Düğünüm olacak diye hayal kuruyordum. Gözlerimin görmemesi, bir yandan nişanımın bozulması nedeniyle çok üzüldüm, yıkıldım. Ne yapayım, 'kaderim böyleymiş' dedim, sabrettim" ifadesini kullandı.Eryılmaz, eşi Nafiz Eryılmaz ile 18 yıl önce tanışarak kendi isteğiyle evlendiğini belirterek, "Evlenmeye karar verdiğimde engelli biriyle olsun istedim. Çünkü benim gözlerim görmüyor, o da engelli olursa birbirimizin halinden anlarız diye düşündüm. Komşularımızın aracılığıyla doğuştan fiziksel engelli eşimle tanışarak evlendik. İkimizin de engelli maaşı var, onunla geçiniyoruz. İkimiz de çok mutluyuz" diye konuştu.
Evinin bütün işlerini hiç kimseye muhtaç olmadan yaptığını kaydeden Eryılmaz, şunları söyledi:
"Yıllarca hem eşimi yatakta baktım hem de ev işlerini yaptım. Yaşlılığım dolayısıyla zorlanıyorum ama olsun. Eşimin engelli olduğunu, yürüyemediğini biliyordum ancak ellerini de kullanamadığını bilmiyordum. Onun da her işini ben yapıyorum. Elbiselerini ben giydiriyorum. Lavaboya dahi ben götürüyorum. Gözlüklerini silip takıyorum, takma dişleri var onları yıkayıp yine çenesine takıyorum. Eşim bir bardak su dahi alıp içemez. Her işini, üşenmeden yaparım. Mutluyum, severek yapıyorum, Allah rızası için, eşim diyerek yapıyorum."
"Tek isteğim bir kez de olsa eşimin yüzünü görmek"
Eryılmaz, hayatta tek isteğinin bir kez de olsa eşinin yüzünü görmek olduğunu belirterek, "Bazen yapamadığım işler için başkalarına muhtaç kalınca 'keşke sadece bir gözüm görseydi de kimseyi rahatsız etmeseydim' diye düşünüyorum" dedi.
Sakine Eryılmaz, 46 yıldır karanlık içinde yaşamanın kolay olmadığını kaydederek, "Yüce Rabbim sabır verdi de duruyorum. Hiç değilse akıl sağlığım yerinde, elim ayağım tutuyor, buna da şükür" diyerek sözlerini tamamladı. AA
