Eski perdeleri yeniden açmak üzere verdiğim arayı gereğinden fazla uzattım. Tiyatro tabiriyle “beş dakika ara” ne var ki, Bayburt’tan ayrıldıktan on yıl sonra geri dönüp tekrar perdeleri açtığımız dönemi kapsamaktadır. Sırasına göre yazının başlığı “Büyük Köprü” diğer adıyla “Alparslan” olacaktı. Ancak araya hiç beklemediğim acı bir haber girdi.
Yakınım olduğu için övündüğüm, Bayburt’un tiyatro serüveninde yeri doldurulamayacak bir değeri, Cemalettin Kumbasar’ı kaybettiğimizi öğrendim. Onunla Bayburt Folklor Derneği’nde uzun yıllar yöneticilik yaptım. O yıllarca, çeşitli oyunlarda ve birçok etkinlikte rol aldı.
Bu oyunlardan biri de beraber sahneye koyduğumuz ve unutulmaz bir başarı gösterdiği; Mehmet Ali Çamlıca’nın yazdığı “İnsan Sarrafı” adlı tiyatro eseriydi. Oyunun hikâyesine pek fazla girmeden ve oyunda rol alan diğer arkadaşlardan özür dileyerek, sadece Cemalettin’den söz etmek istiyorum.
Oyunda; Kayseri’den, İstanbul’a gelen ve kendini insan sarrafı olarak gören saf bir hocayı; Molla Çinari’yi oynamıştı. Jandarma Tiyatrosu’nda aynı oyunu oynadığım için yönetirken hiç zorlanmadım. Zaten Cemalettin gibi bir kabiliyetle çalışmak, insanı hiç zorlamazdı.
Şimdi bizleri zorlayan; onun yokluğu, sahnelerde uçuşan replikleri ve unutulmaz diyalogları…
***
Omzundan heybesini indirerek, otelin kâtibine;
“- Evladım! Fevkalade yoruldum, bana bir yudum su ver de, kendime geleyim…” diyerek sakalını sıvazlamasını anımsadım… Ve kendisini nasıl bıraktığını sezebildim!
Oyunda geçinemediği karısını;
“- Talak-ı selaseyle zevcemi boşadım ve kalktım İstanbul’a geldim…” diyerek anlatırken, bende derin etkiler bırakan o habis hastalığını da, talak-ı selaseyle boşayıp hakka yürüdü.
Ve bir çınar devrildi böyle…
***
Umarım defin sırasında ince-ince yağmur yağmıştır… Eğer yağdıysa gökler ağladı derler, ama gözlerin onu aradığı ve ağladığı muhakkak…
*
Kabrinde rahat uyu... Makamın cennet, ruhun şad olsun…
Gönül perdemiz hep sana açık kalacak, 'Koca Molla Çinari'
Oğuzhan Kumbasar 10 Yıl Önce
Rahmetli amcamı bir başka açıdan değerlendiren ve anıları yeşerten yazınız için teşekkür ederiz. Rabbim sizlere can sağlığı versin.
Serdar Kumbasar 10 Yıl Önce
Değerli büyüğüm ve sevgili üstad amcam için yazdıklarıznız çok güzel ifadeler belki sizlere yetişemedik ama amcamla aynı sahneyi paylaşmanın onurunu ve gururunu yaşadım. onun ve sizin gibi bayburt kültürüne katkı sağlamış değerleri unutmak kolay değil emeğinize ve gönlünüze sağlık ellerinizden öperim. saygılarımla..... serdar kumbasar
Faruk Nafiz Kılıçalan 10 Yıl Önce
Cemo, gerçekten çok büyük usta idi.. Kalemine, ağzına sağlık Orhan abi. O, sosyal hayatında da, oynadığı oyunlarda da, beşeri ilişkilerinde de muzip görünen, mamafih derinliğinde disiplin ve hiyerarşiyi esas alan esprili ile vakur duruşu bir arada sunan ne yazık ki birçokları tarafından anlaşılmayan ciddi, çelebi ve kibar bir Bayburt beyefendisi idi. İyi insandı. Anlaşılamayan diyorum çünkü; Cemo herşeyden evvel bir "gönül adamı" idi. Gönül adamları maalesef çok çabuk idrak edilecek veya anlaşılacak işler yapmazlar...naiftirler, kırmazlar, incitmezler ve çok gariptir k; "incinmezler" de... derinliklerinde ve davranışlarında bir asalet vardır. Bu asalet bazen, bir ömre bedel elde edilemeyecek duygu ve düşünceleri bir bakış, bir eda ile tezahür eder. İşte O'nda bu asalet vardı.
Faruk Nafiz Kılıçalan 10 Yıl Önce
Sayın abim, evet aynen yazdığın gibi:“- Talak-ı selaseyle zevcemi boşadım ve kalktım İstanbul’a geldim... " derken, hastalığına talakını yapamadı, yapmadı... aslında biliyordu ki, veya hissediyordu ki; o mel'un hastalığın "telak-ı selahiyesi", dünya'nın heva-i hevesinin hitama ermesi, ebedi olan hayata başlamanın müjdesi idi. Bunu kesin olarak biliyordu. Çünkü, o amansız hastalığa karşı mücadelesini adam gibi yapmış, hiç kimseye yük olmamış, deyim yerinde ise " ayakta terk-i dünya" eylemiştir. Bunu ben değil o'na hastalığı boyunca yakın olan insanlar anlatıyor.. bana da: "O'na da o yakışır" demek düşüyor. Evet ben O'nu iyi tanıyan biri olduğum için yazdıklarımda hiç bir riya ve mübalağa olmadığını burada açıkca söylüyorum. Bu sayfalar yetmez gardaşımı anlatmaya onun için boşuna kendimizi yormayalım. Allah rahmet ve merhamet etsin Cemo gardaşıma, İnşaallah O günümüzde bu garip gardaşına şefaat eder.
Elif Tuba 10 Yıl Önce
Yıl 1977. Şu anda 2009. Bir ay sonra 2010. 32 yıl öncesi bir Bayburt. Bayburt'a bir bakın nereden nereye. Nasılmış ne hale gelmiş. Ne hale getirilmiş. Tiyatrolar, sinemalar, arkadaşlıklar gerçek dostluklar. Çok güzel günler geçirmiş, çok güzel arkadaşlıklar, çok sağlam dostluklar kurmuş, çok güzel bir Bayburtta yaşamışsınız. Biz o eski resimlere bakıp gerçekten imreniyor ve o imrenerek baktığımız siyah beyaz resimlerde aramızdan ayrılıp ebedi mekanlarına göç eden değerli büyüklerimizede Allahtan rahmet, yakınları ve sevdiklerinede baş sağlığı diliyorum.
Gülşah Kumbasar 10 Yıl Önce
Amcamın sahanelediği oyunları o zamanlarda seyretmek isterdim... ama yıllar sonra dahi bu yürek kabartan sözleri duymak insanı bir kez daha gururlandırıyor... amcam olduğu için bir kez daha şereflendim... ruhun şad olsun amca.....
Erdem Akkoyunlu 10 Yıl Önce
Dedimya Bayburtumda yaşayıpta kendini gurbette hissedenlerdenim.. çünkü sizin gibi Bayburtlular sebeb her ne ise terk-i diyar edip gittikten sonra yapayalnız kalanlardanım. Benim gibi burda kalıp gerçek Bayburt sevdalılarının hep kalbinde yaşayacaksınız.. sizleri unutmayacağız.. (Orhan abimden "zeytin yaprağı yeşil lo.." türküsünü Faruk Nafiz kardeşimden kerkük divanını dinlediğim güzel günleri hatırlayarak yaşamaya çalışıyorum.) Gelmez o günler, dönmez o günler mazide kaldı hep....
Selahattin Kırıcı 10 Yıl Önce
Duymadım kara haberi; dışarıdaydım bu sitede öğrenince boğazıma birşeyler takılıp kaldı, ağladım. Cemallettin abimle keşke Bayburtta hergün oturup sohbet etme şansını bulsaydım. İşim gereği gittiğim İzmirde daha tanıdım tanıdıkçada bilgeliği, hoşgörüyü, sevgiyi efendiliği öğrendim. Nur içinde yatsın, mekanı cennet olsun, kederli ailesinin başı sağolsun, Her zaman kalbimizde olacak.
Asım Ünal 10 Yıl Önce
1986-1989 bayburtta astsubay olarak görev yaptım. çarşıda saat kulesine bakan binada bekar evim vardı. Bir kış gecesi balkonda sohbetteyiz. Yoldan geçen ve tanımadığım iki kişiden birisi; ayıp oluyor, sohbet koyu ama haber vermiyorsunuz diye seslendi. Ben de hiç tanımadığım bu iki kişiyi siz de gelin diye çağırdım. Geldiler ve sabaha kadar beraber oturduk. Daha sonra bu mert arkadaşlar beni özel yaptırdıkları KEFÜNNÜ KEBAP için Hakalmaz çeşmesine götürdüler. Bayburttan tayin olana kadar arkadaşlığımız sürdü. Diğer kumral ve kısa boylu arkadaşın ismini hatırlamıyorum ama 1988 de tanıştığım civanmert bayburtlu CEMALETTİN ABİYDİ. Allah rahmet eylesin. O dönemin yaprakları dökülüyor. Bayburtun nasrettin hocası EROL KAHRAMAN (ÇİRKİN) de gitti. Eyüp işaşır yurtdışında. İrfan Türkoğlunun telefonunu bilen bana gönderirse sevinirim. Cemalettin abinin yakınlarına sabırlar dilerim.. EM. KD. BÇVŞ. ASIM ÜNAL... 0533 7780767
Asım Ünal 10 Yıl Önce
1986-1989 YILLARI ARASINDA BAYBURTTA ASTSUBAY OLARAK GÖREV YAPTIM.SAAT KULESİNİN KARŞISINDA BEKAR EVİM VARDI. BİR KIŞ GECESİ ARKADAŞLARLA BALKONDA DEMLENİRKEN YOLDAN GEÇEN İKİ KİŞİDEN BİRİSİ -VOLAAA AYIPTIR İÇİYORSUNUZ EĞLENİYORSUNUZ HABER VERMİYORSUNUZ DİYE SESLENDİ. İKİSİNİ DE TANIMIYORDUM AMA ONLARI DA AVET ETTİM. SABAHA KADAR OTURDUK. DAHA SONRA BU ARKADAŞLAR BENİ KEFÜNNÜ KEBAP YAPTIRARAK HAKALMAZA GÖTÜRDÜ.ARKADAŞLIĞIMIZ UZUN SÜRE D EVAM ETTİ. 1988 YILINDA TANIŞTIĞIM İKİ BAYBURTLUDAN KUMRAL KISA BOYLU OLANI HATIRLAMIYORUM. AMA UZUN BOYLU HAS BAYBURTLU CEMALETTİN ABİYDİ. 89DAN SONRA GÖRÜŞEMEDİM. YAPRAKLAR BİRER BİRER DÖKÜLÜYOR. BAYBURTUN NASRETTİN HOCASI EROL KAHRAMAN DA GİTTİ. EYÜP İŞAŞIR İRFAN TÜRKOĞLU KAYIP.EYÜP İLE İRFANIN TELEFONUNU BİLEN VARSA GÖNDERSİN.CEMALETTİN ABİNİN YAKINLARINA SABIRLAR DİLERİM....................EM. ASTSB. ASIM ÜNAL ...0533 7780767
Selim-Serdar Kutlu 10 Yıl Önce
Sınıf arkadaşımız, sevgili kardeşimiz Cemalettin Kumbasar'ın ani vefatından duyduğumuz üzüntüyü tüm sevenleri ile paylaşır, kendisine allahtan rahmet, yakınlarına başsağlığı dileriz.
Bahattin Kumbasar 10 Yıl Önce
Merhaba: Cemo’nun dostları Merhaba: Cumpullu’nun abileri, ablaları Merhaba: Çak-çak amcalarının sevenleri Merhaba: Asker amcalarını unutamayan Kumbasar gençliği Hülasa Merhaba Cemalettin Kumbasar’ı Sevenler 1956 yılı Bayburt-05.11.2009 yılı İzmir 53.yaşını abisi (Şemsettin) ile sözleşmişcesine beraberce İzmir’i ebedi mesken tuttular. Allah taksiratlarını afetsin, makamları cennet olsun. Öncelikle acımızı bizzat İzmir’e gelerek veyahut telefonla arayarak paylaşan bütün yakın-dost ve arkadaşlara Kumbasar ailesi adına teşekkür ediyor, sizlerinde bütün geçmişlerine rahmet diliyoruz. Hayatı dolu dolu yaşayan, esprili kişiliği ile unutulmayan hatıralar bırakan Cemalettin için hatıralarını ve duygularını paylaşan başta Orhan Ardahanlı’ya, Faruk Kılıçalan’a 2yıl Bayburt’ta subay olarak görev yapıp unutmayan Asım Ünal’a ve daha isimlerini yazamadığım herkese teşekkürlerimizi sunuyoruz.
Bahattin Kumbasar 10 Yıl Önce
Elbetteki acımız büyük ard arda aile büyüğümüz babamız ve 2 kardeş kaybettim. Ama ‘’Alanda sen, verende sen, kâh becerir bağ eder; kâh talan edende sen (AMENNA)deyişiyle bizlerinde Ahir ve akıbetimizin hayırlı olmasını Allah’tan diliyorum. KUMBASAR AİLESİ ADINA BAHATTİN KUMBASAR
Hatice Çubukçu 10 Yıl Önce
Cemalettin KUMBASAR Ağabeyimizi tanımak cok farklı bir ayrıcalıktır. Tanıyamayanlar için üzüntüdür bana göre . Annelerimizin adı aynı olup aynı evlat acısını ortak çeken Yorgun yürekli Analarımızın büyük kaybıdır Cemalettin ve İbrahim . Kendisi Küçükle cocuk, Gençle deli kanlı olabilen cevresindekilerce gönüldaş olan çoook yürekli nezih bir agabeyimizdi. Biliyormusun Analarımızın gözü yaşlı kaldı yürekli buruk adının geçtigi an boğazlar düğümleniyor nasıl toparlanırlar bilinmez Sabır enbüyük ilacımız yüce Yaratandan Lakin tesellisi çokk ağır . Keşkesiz yaşanabilseydi Hayat seni seven Bayburttaki dostların bir kez daha o güzel hitabetini dinleyebilse simanı görebilseydi Dilim varmasada Allah Rahmet Etsin Makamın Cennet olsun Ağabeyim . Çubukcu ailesi
Emrah İsasir 10 Yıl Önce
Bu güzel insana allahtan rahmet yakınlarına sabırlar dilliyorum mekaqnı cennet olsun