Prof. Koçan: “Asıl öğretmenim ait olduğum coğrafyadır”

Bayburt Postası - Sergi açılışında konuşan Koçan, insanoğlunun doğduğundan bu yana hep daha iyi ve sorunsuz bir dünyaya sahip olma çabasında olduğunu ve bu düşüncenin hiçbir zaman değişmediğini, bu doğrultuda da formüller ürettiğini söyledi.

"Okulda, sanat eğitimimde çok şeyler öğrendim ama asıl öğretmenim ait olduğum coğrafyadır" diyen Prof. Dr. Koçan, şunları kaydetti:

"Öğretmenim tabiatla olan ilişkimdir. Tabiatta değişimi, büyümeyi, çiçek açmayı, tohum vermeyi gördüm. Her şeyin aynı kalmayacağına dair bir bakış açınız oluşuyor. Sizde zaman ve gelecek kavramı oluşturuyor. Yaşamdaki sürekliliği fark ediyorsunuz."

Köyünden çıkan ilk üniversite mezunu olduğunu anlatan Prof. Dr. Koçan, "Doğadan gelen içsellik sanatın hammaddesidir. Sanatçı kendini adamalı, sorgulamalı, sınırlarını zorlamalı. Sanatı kendi hayatından yaratmalı ve bunu derinleştirmeli" dedi.

Prof. Dr. Koçan, 1980'lerde atölyelerini ticari işe döndüğü için kapattığını ve geride anlam bırakmak istediğine vurgu yaptı.

Babasının vasiyeti üzerine Bayburt'a geri gittiğinde kültürlerinden eser kalmadığını ifade eden Prof. Dr. Koçan, "Köyümde köylülüğün kalmadığını gördüm. Halbuki derinliğim oradaydı. Eserlerimi o yüzden gelenekten yola çıkarak gelecekçi bakış açısıyla yorumluyorum" diye konuştu.

İlkokul ikinci sınıfı Nizip'te okuduğu için biyografisinde Gaziantep'in ayrı bir önemi olduğunun altını çizen Prof. Dr. Koçan, "Sanatın merkezlerde kalmasını istemiyorum. Bu yüzden Anadolu'da birçok sergi açtım. Oralara gitmezsek eserlerimizi göstermezsek olmaz. Merkezlerin dışına gitmem gerek diye düşünüyorum" ifadelerine yer verdi.

"Gaziantep derinliği ve kültürü olan bir yer. Şehirlerimize yatırımlar yapıyoruz. Ancak asıl zenginlik kültürümüzdür" diyen Prof. Dr. Koçan, şöyle devam etti:

"Gaziantep'te SANKO'nun sanatla birleştirici olmasını çok kıymetli görüyorum. Geleneksel kutnu kumaşının günümüze uyarlanmış halini SANKO Park'ta bulunan Kutnia'da gördüm, Kutnia'ya olan ilgi beni çok etkiledi. Bugünden geleceğe yönelik hayaller kurmak lazım. İnsanoğlunun bir hayatı var. Gelenekten geleceğe. Bu bizi geleceğe taşıyor. Bugün Gaziantep'i gezdim. Zeugma bizim. Atatürk öyle diyor 'Eğer derinliğimize sahip çıkmazsak, topraklarımız bizim olmaz'. Herkes gücü oranında geleceği için geçmişine sahip çıkmalı."

Zanaatkârlık kavramının, tarihten bugüne kadar bu coğrafyada var olduğuna dikkat çeken Prof. Dr. Koçan, "Bunu bir kültür mirası olarak gelecek nesillere aktarmamız lazım. Bu nedenle zanaata, sanata ve tabii ki yöresel değerlerimize, başta bizler sahip çıkarak çocuklara aktarmalıyız. Doğduğum köyün eski adı olan Baksı'daki müzemizin kuruluş amacı da budur" dedi.

Tuvallerinde beliren insanoğlunun soyutlaşmış gölgeler olduğuna vurgulayan Prof. Dr. Koçan, sözlerini şöyle sürdürdü:

"Baksı 'şaman' anlamına geliyor. Köyümün eski adının Baksı olması, şaman geleneğinin bir devamı olarak görülebilir. Heykellerden oluşan şamanik figürler üzerine kendi hayatımdan semboller var. Buradaki figürler babam ve annemin yaşam mücadelesini tarif eder. Benim resimlerimde insan bedeni kaybolmuş ancak temsili olarak silüeti görünür. Şamanik insan belki de söz konusu bilişselliğin ve teknolojinin ürettiği yeni insan olacaktır. Dolayısıyla resimlerimin öznesi şaman, bedeninin ötesinde bir temsildir.

Kendi yazgısını yüzünde taşıyan nihai öznedir. Güncel bir ikona olarak tuvalde yeniden üretilmiş, dijitalleşmenin yalnızlaştırdığı bireydir. Tasarlayamazsak geleceğimiz olmaz. İnsanlarımız kendi varlığını kafasında oluşturması lazım. Biz geçmiş miyiz yoksa gelecek miyiz diye. Biz her ikisiyiz de. Biz dünümüzü inkâr edemeyiz. Bizler dünümüzle, sanatımızla varız. Bizlerin köyden kentlere gidişi destansı bir öykü aslında. Müthiş bir yalnızlık yaşıyoruz. Gidecek başaracak ve döneceksiniz."

İstanbul'daki atölyesinde sanat çalışmalarını sürdüren ve cam altı tekniğinden esinlenerek silikonla yaptığı resimlerini Gaziantep'e getirdiğini bildiren Prof. Dr. Koçan, devamla şunları anlattı:

"Ayrıca tuval üzerine akrilik, yağlı boya ve farklı tekniklerle de resimler yapıyorum. Resim yapmak bir yaşama biçimidir. Sanatçının gerçek aracıdır. Yazarlar yazar, ressamlar resmeder, heykeltıraşlar şekil verir. Resim yapmak benim en inandığım ifade aracımdır. Dil genel ifade ile ilgilidir. Onu yücelttiğimiz zaman şiir yazarız, roman yazarız. Sanat bir arayış biçimidir. Bizim masallarımız vardı. Şimdi diziler bizi tutsak ediyor. İnsana yatırım yapmalıyız. Kişisel olarak düşüncem budur. Morali yüksek insan başarılı olur. Baksı müzemizi kurduk. İnsanlar soruyor 'ne değişti yöre insanında' diye. Niye değişsin ki? Bu bir kültürdür. Sizlerin kutnusu gibi."