“Memleketin dört bir tarafına ‘Bu şehre mevta girişi yasaktır’ diye bir tabela dikeceğim.” şeklinde ulu orta seslenen adama, zevat, hep birlikte tepki göstermişti...
Birden söze girenler, hani haksız da değildi ama zavallı adamcağızın tabelayı dikmek gibi bir derdi zaten yoktu.
Çünkü sorabilseydiler eğer nedenini; doğduğu yere mevta olmadan dönmeyi, dönebilmeyi öğütleyen espriyi de anlayacaklardı!
Lakin sormaya gerek yok artık! Bugün, alınan öğüt veyahut gelinen nokta ortada!
Yoksa, Şair Zihni gibi sukut-u hayale uğramak nasıl bir şey?
Bayburt Postası – Ekim 2012
