Ben, ben, ben…

Dünya hayatında, ‘benlik’ imtiyazına sahip tek varlık insanoğludur. Doğuştan sahip olduğu bu imtiyazın iyi-kötü bin türlü hali var… Varlığından haberdar olduğu ilk gün, benliğini keşfeden insanoğlu için bu imtiyazın en çekilmez hali ise hep ‘ben yaptım’ duygusudur…

Ben, ben, ben…

Dünya hayatında, ‘benlik’ imtiyazına sahip tek varlık insanoğludur. Doğuştan sahip olduğu bu imtiyazın iyi-kötü bin türlü hali var… Varlığından haberdar olduğu ilk gün, benliğini keşfeden insanoğlu için bu imtiyazın en çekilmez hali ise hep ‘ben yaptım’ duygusudur…

Misal, “bu bağı ben yarattım” diyen bir bağban, övünme hakkına sahip olduğu gibi; yağmurun dile gelip, “ben de hayat verdim” diyecek benliğe sahip olmadığını bildiği için kendinden başkasına övünme payı bırakmayacak kadar bencildir de...

Peki ya sonuç? İşte böyle kendine paye çıkarmak isteyen ve sadece bu amaç uğruna yaşayan bir insanoğlu için çok kötü!

Çünkü bir zaman sonra bağa bakan her kimse, 'yağmura şükrettiği kadar' o bağbanı hatırlamaz bile!

Bayburt Postası - Temmuz 2013

Avatar
Adınız
Yorum Gönder
Kalan Karakter:
Yorumunuz onaylanmak üzere yöneticiye iletilmiştir.×
Dikkat! Suç teşkil edecek, yasadışı, tehditkar, rahatsız edici, hakaret ve küfür içeren, aşağılayıcı, küçük düşürücü, kaba, müstehcen, ahlaka aykırı, kişilik haklarına zarar verici ya da benzeri niteliklerde içeriklerden doğan her türlü mali, hukuki, cezai, idari sorumluluk içeriği gönderen Üye/Üyeler’e aittir.