“Caddede daha çok insan mutlu yürümeli”

Bayburt’a aşık,  Bayburt’a sevdalı, Bayburtlu ile haşır neşir isimlerden biri o… İş hayatını İstanbul’da sürdürse de, yaz geldi mi Bayburt’a dar atar kendini! Büyük bir kesim Akdeniz’i, Ege’yi, mavi derinlikleri tercih ederken o hiç sektirmez, Bayburt’tan vazgeçmez. Kendi deyimiyle huzuru Bayburt’ta bulur. İşte o huzuru fotoğraflayabilmek için Kurban Yazoğlu’nun köyünde, Kurban Yazoğlu’nun misafiriyiz… Uzun yıllar Bayburt Eğitim Kültür Hizmet Vakfı Başkanlığı'nı yürüttü. Bayrağı devretse de vakıftan kopmuş değil, Onursal Başkan olarak görevini sürdürüyor.

İstanbul’da olduğu gibi Bayburt’ta da ziyaretçileri hiç bitmiyor! Baba Ocağı İncili Köyü’nde yaptırmış olduğu evinde hemşerilerini ağırlıyor, dost sohbetlerinde bulunuyor. Kendisi “evim” dese de, mütevazılığından… Çiftlik evi, villa, konak da diyebiliriz bu yaşam alanına. Girişte, Bayburt taşından yapılmış kapı karşılıyor bizi. Ve kapıdaki yazı dikkat çekiyor: “Köklerimin Has Bahçesi”…

***

Bayburt; “Yazoğlu”ları daha çok 90’lı yıllarda Bayburtspor’a verilen destekle tanıyor. Kardeşi Şeref Yazoğlu ile birlikte uzun yıllar Bayburtspor’a hizmet veren Kurban Yazoğlu, bugün Bayburtspor denildiğinde hala akla gelen ilk isim olarak dikkat çekiyor. 

Bu yıl Uluslar arası Dede Korkut Kültür ve Sanat Şöleni’nde oğlu Mert Yazoğlu ile birlikte 150 Bayburtlu çocuğuna sünnet düğünü yaptıracak olan Kurban Yazoğlu’nu, tatlı bir telaş içerisinde bulduk. Ve uzun bir sohbete koyulduk…

Yazoğlu, özellikle “birlik” olamamaya vurgu yapıyor. Bayburt’ta ve İstanbul’da faaliyet gösteren derneklerin bölünmüşlüğünden dolayı yaşadığı rahatsızlığı dile getiriyor. Ve başarısızlığı işte bu denklemin içindeki boşluklara bağlıyor…

İşte o sohbetten öne çıkanlar:

"Köklerimin has bahçesi"

“Bayburt benim köklerimin has bahçesi. 15 yaşına kadar ailemle hep beraberdik Bayburt’ta. Daha sonra İstanbul’a intikal ettik. 16 yaşından sonra Bayburt’tan ayrı yaşadık. Yine bir gün tesadüfen Bayburtsporun bir gecesine davet edildik. O geceden sonra Bayburt’la ilgili konulardan uzak kalmadık. Bayburtspor vardı, vakıflar vardı, vakıflardan önce derneklerle münasebetlerimiz sıkı sıkıydı. İşte buralara kadar geldik. 34 yaşında başladık, şimdi 54 yaşındayız."

"Bayburt'u sıla özlemiyle sevmek başka. Buradaki insanların mutlu olması lazım..."

"Bayburt’ta bir şeyler gelişiyor diyelim, gelişmekse eğer. Mesela TOKİ Bayburt’a daireler yaptı. Bu gelişmeyse eğer, gelişiyor. Ama bence gelişmiyor. Gelişmek başka bir şey olsa gerek. Yani Bayburt’un gelişiyor olması için akşam Cumhuriyet caddesindeki insanların sayısının çok olması lazım. Bayburt özlemiyle dışarıda yaşayan insanların Bayburt’u sevmesi başka, Bayburt’ta yaşayan insanların Bayburt’u sevmesi başka. Biz sıla özlemi duygularıyla seviyoruz Bayburt’u. Aklımız kestiği yaştan gençlik dönemine kadar geçirdiğimiz süreçte anılar çekiyor, köklerimiz çekiyor bizi buraya. Ama burada yaşayan insanlar öyle değil. Bir şekilde mutlu olmaları lazım. Onlara mutluluğu sunacak insanlar burayı yönetenler!"

Bayburtlu önderler...

"STK’lar, Bayburt’u sahiplenecek kadar yüreği, donanımı olan eğitim almış arkadaşlar baş olacaklar, biz de onlara destek olacağız. O zaman her şey güzel olacak. Ama bütün bu kurumları kimlik edinmek için kullanıyorsak, amacının dışına çekip Bayburt’a katkı sunması gereken, onun görgülerini bilgilerini artırmaları gereken kurumlar sadece başkanlık yarışı içinde olursa o zaman bir şey yapamazsınız. Bayburt’un devlet kanadı Bayburtlunun ne istediğini, Bayburt’un önderlerinden bilir. Bu önderler bu bilgiyi sağlıklı aktarmıyorsa, memurlar da kendi bildiğini yapar. Buraya misafir gelmiştir zaten, üç dört sene kalacaktır, tayini çıkar, her şey yarım kalır. Ama biz talep edersek o zaman yeni gelen arkadaşlar bunu devam ettirirler. Devamlılık esası devreye girdiğinde, Bayburt gelişir. Bayburt’ta hayvancılık anlamında güzel çiftlikler açılırsa, köylerimizde büyükbaş, küçükbaş hayvanlar olursa, sayıları artarsa, Bayburt gelişir. Yine bölgemiz arıcılığa en müsait bölge. Bu işi doğru yaparsak, yani büyümeyi sağlayacak her şeyi harekete geçirirsek, Bayburt gelişir. Böyle olursa, Cumhuriyet caddesinde mutlu yürüyen insanların sayısı artar.”

"Bayburtlu'nun şevki, heyecanı azaldı"

“O zamanlar genç ve dinamiktik. Bayburt da o zamanlar daha zindeydi. Yeni şehir olmuştu daha çok şey istiyordu. Başarılara talipti ve aşağı yukarı 10 sene yaşadık öyle. Hepsi çok güzeldi ama biz bıraktıktan sonra Bayburtspor 2 sene daha yaşayabildi. 2 seneden sonra da amatör kümeye düştü zaten. Ama bu arada Bayburtlu'nun da şevki azalmaya başladı her konuda. Biz Dede Korkut şenliklerine de güzel başladık. 8 - 9 sene önce çok güzeldi. Ondan sonra zayıflamaya başladı, o heyecan da azaldı.”

"1 milyonuz diyoruz, 70 bin kişilik şehirde yaşıyoruz"

“1 milyon Bayburtluyuz diyoruz ama buna böyle bakmamak lazım. 70 bin kişilik bir şehirde yaşıyoruz… İstanbul’da, Ankara’da, Avrupa’da, neredeyse tüm illerde ve ülkelerde Bayburtlular var. Bu sayı belki 1 Milyon değilde, 500-600 bindir ama çok da önemli değil. Önemli olan nasıl bir şehrin mensubu olmak istiyoruz? Bunu bilirsek, yeniden heyecanlanırsak, herhalde güzel şeyler yaparız. Bazen güzel şeyler yapılıyor. Mesela Baksı Müzesi, dehşet bir şey. Bu konunun uzmanları da aynı şeyi seslendiriyorlar. İstanbul’da, basında da çok yer aldı. Güzel bir şey, bu eseri desteklememiz lazım. Bayburt’ta çok dağınığız, önce toparlanmamız lazım. 100 tane derneğimiz var diye övünmemeliyiz! 1 milyon Bayburtluyu, bir kişi yapabilmeliyiz. Sayımızla övünmek çok önemli değil. Bir milyonu bir kişi yapabilmek önemli. Hepimiz tek kişi olmalıyız. Ama dernek adlarıyla, siyasi parti adlarıyla bölünürsek, bir ton sebep arayıp zorla bölünmeye çalışırsak, o zaman istediklerimizi yapmamız zor olur. Ancak bireyler bireysel isteklerini yapabilir. Mesela ben Kurban Yazoğlu olarak ne yapmak istiyorsam kendi adıma bunları kendim başarabilirim. Bir kişiyim, düşüncelerimde bir kişi. Bayburt adına düşündüğümüz zaman bir milyonsa sayımız, bir milyon kişi düşünmeli ve bir kişi olmalıyız.”

Bayburt Vakfı ve burs desteği

“Bayburt Vakfı güzel şeyler yapıyor. 250 üyesi var. Ama 250 üyenin vakfa desteği var mı diye sorduğunuzda yok. Heyecanlarımız çabuk sönüyor, bir istekle üye oluyoruz ama daha sonra bu isteklerimiz azalıyor. Belki de umduğumuzu bulamadığımızdan mı geri çekiliyoruz bilemiyorum. Eğer isteklerimiz sağlamsa mutlaka başarırız. Bunu vakıfta yapıyoruz. Çok az sayıda arkadaş destek veriyor belki ama iyi destekliyorlar. Yaptıklarından keyif alıyorlar. Netice aldıkça daha çok mutlu oluyorlar Daha çok istemeye başlıyorlar. 700 öğrenciye burs veriyoruz. Bu daha az sayılarla başladı ve giderek çoğaldı. Kurulduğundan bugüne vakıf istikrarla büyüyor. İsteklerini, hırsını, başarma isteğini büyütüyor. Bunu yaptığımız her şeyde devam ettirirsek, isteklerimiz büyüyerek artarsa her şeyi başarırız.”

Sünnet şöleni

“Benim oğlum 11 yaşında, aslında 1 buçuk yaşında sünnet ettirdim. Her sene düğün yapacağız diye diye bu güne kadar geldik! Hanım İstanbul’da, ben burada istedim. Hanımım da eşle dostla yapmamızı istedi ama bir türlü yapamadık. Bu seneye nasip oldu. Ve düğünü de böyle yapmak istedim. Az önce söylediğim gibi bir kişi olmak istedik. Oğlumla beraber 150 çocuk da sünnet olacak. Bir sünnet düğününde 150 aile ve bütün Bayburt mutlu olacağız. Yani paylaşmalıyız mutlulukları, acıları, zorlukları, kolay olan şeyleri de paylaşabiliriz. Paylaşmayı bilmek önemli… Paylaşmayı bildiğinizde her şey daha lezzetli olur.”

"Kendim için değil Bayburt için kırgınım"

“Ben Bayburt konusunda, kendim için bir şey yapmaya çalışmıyorum ki birilerine kırılayım. Bayburt için bir şeyler yapmıyorsam veya yapabildiğime inanmıyorsam o zaman kendime de hemşerilerime de kırılırım. Ama bu kırgınlık öyle bir kırgınlık değil. Mesela biz her yaz 2 - 3 ay Bayburt’tayız. Herkes Antalya’yı tercih ediyor, buna Bayburtlular da dahil. Çocuklarım da burayı istiyor zaten. Ama köyümdeki, Bayburt’un genelindeki arkadaşlarıma da o manada kırılabilirim, istediklerimizi yapamıyoruz diye. 20 sene önce hepsiyle daha fazla görüşüyorduk. Galiba biz biraz fazla Don Kişot’uz! Bireysel menfaatlerimden çok Bayburt’u sevdiğimiz için arkadaşlarımız bizden uzaklaştılar. Belki de onlar bize kırgın!"

"Bize yakışır bir Bayburt"

“Burası bizim memleketimiz. Ülkü abi de her zaman söyler, aslan yattığı yerden belli olur, bu söz yiğitlik manasında söylenmiş bir sözdür. Eğer Bayburt’u da; havası suyu sert diyoruz ya, bu manada düşünürsek bize yakışır bir Bayburt’u yapılandırmamız lazım. Eğer bu konuda birkaç adım atabilirsek, inançlarımızı artırabilirsek daha mutlu oluruz. Burada geçirdiğimiz zamanlar da daha güzel geçer. Bayburt için, Bayburt’u düşünerek, proje üreterek, projeleri hayata geçirerek yaşarsak, Bayburt’a da mutlu gelir mutlu gideriz. Her şey daha güzel olur. İnşallah bu şekilde yaşarız ve Cumhuriyet caddesinde insanlar mutlu yürür.” (Bayburt Postası / 12 Temmuz 2010)